13. septembar 2022 – Jedan poslanik iz Beograda predstavlja 16.137, a jedan poslanik iz Podunavskog okruga 54.909 građana. Ovo je samo jedan od zanimljivih podataka koji se može naći u juče objavljenom istraživanju Otvorenog parlamenta o geografsko-administrativnoj raspodeli poslanika 13. saziva. Davno započeta „beogradizacija“ srpskog parlamenta, očigledno, još uvek traje, a Podunavski okrug je, kada se pogledaju tabele, još i dobro prošao sa tri poslanika u odnosu na neke druge. Borski i Toplički okrug, recimo, predstavljeni su sa po jednim poslanikom, a od ukupno 145 gradova i opština u Srbiji čak 77 nema poslanika koji ima prebivalište na njihovoj teritoriji.
Najveći procenat – 42 odsto poslanika i poslanica sa početka 13. saziva je iz Beograda, njih je ukupno 105, dok 16 okruga ima manje od 2 odsto poslanika.
Inače, broj stanovnika ipak nije jedino presudan da bi se neka opština našla na spisku onih koji imaju “svog” poslanika. Na prvom mestu liste opština bez poslanika je Paraćin, koji ima duplo više stanovnika od Priboja, u kome prebivalište ima četvoro poslanika.
Dominacija Beograda u broju poslanika ipak nije u onoj meri u kojoj se na prvi pogled čini, i stanovnici različitih opština i gradova nisu ravnomerno zastupljeni u Skupštini, što može da doprinese zapostavljanju problema tih lokalnih zajednica u Narodnoj skupštini. Problem, dakle, nije u tome da Skupština ne oslikava verno celu Srbiju. Naprotiv, sadašnji sastav Skupštine ukazuje na probleme sa kojim se Srbija suočava. Sa jedne strane, manje sredine ne samo da ostaju bez stanovništva, koje gravitira ka većim gradskim centrima, već, kao posledica toga, ostaju i bez onih koji mogu da zastupaju lokalne probleme na najvišem nivou. Sa druge strane, nezavisno od broja stanovnika, pojedine lokalne zajednice su zastupljenije u parlamentu. Razlog tome može biti u mnogo različitih faktora, ekonomskih, društvenih, teritorijalnih i drugih, zaključuje su istraživanju Otvorenog parlamenta.